بررسی تاثیر برنامه آموزشی مبتنی بر الگوی خودکارآمدی بر رفتار خودآزمایی پستان داوطلبان سلامت

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 16

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MJMS-67-2_015

تاریخ نمایه سازی: 9 اردیبهشت 1403

چکیده مقاله:

مقدمه:سرطان پستان یکی از عوامل منجر به مرگ در زنان به شمار می رود. خودآزمایی پستان یک فعالیت مهم جهت بالا بردن شناخت زنان از علائم زودرس سرطان پستان است. لذا هدف مطالعه حاضر تعیین تاثیر برنامه آموزشی مبتنی بر الگوی خودکارآمدی بر رفتار خودآزمایی پستان داوطلبان سلامت می باشد.روش کار:این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی بود که روی ۷۸ داوطلب سلامت شهر مشهد انجام شد. شیوه نمونه گیری به صورت تصادفی بود به طوری که ۳۹ نفر از زنان دو مرکز بهداشتی درمانی، به طور تصادفی در گروه مداخله و شاهد تخصیص یافتند. سپس برنامه آموزشی جهت گروه مداخله طی ۴ جلسه اجرا گردید و در گروه شاهد مداخله ای انجام نشد.۲ ماه بعد مجددا پرسشنامه مذکور توسط افراد هر دو گروه،تکمیل و مقایسه شد. داده ها با استفاده از نرم افزارspss نسخه۲۰و آزمونهای آماری آنالیز واریانس یک طرفه، آزمون تی مستقل و زوجی، همبستگی پیرسون و اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد. سطح معناداری ۰۵/۰> p در نظر گرفته شد.نتایج:یافته ها نشان داد بین میانگین نمره خود کارآمدی گروه مداخله (۰۲/۵±۶/۳۸) و شاهد (۸/۵±۷/۳۴) اختلاف معنی دار آماری وجود دارد(۰۵/۰> p). همچنین بین میانگین نمره رفتار خودآزمایی پستان در گروه مداخله و شاهد اختلاف معناداری مشاهده شد(۰۵/۰> p).نتیجه گیری: نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر الگوی خودکارآمدی بر رفتارخودآزمایی پستان تاثیر مثبت داشت، لذا لزوم انجام مداخلات آموزشی با تاکید بر الگوی خودکارآمدی درحوزه پیشگیری از سرطان پستان ضروری به نظر می رسد.واژه های کلیدی: سرطان پستان، الگوی خودکارآمدی، خودآزمایی پستان، داوطلبان سلامت

نویسندگان

محمد حسین دلشاد

۱.استادیار آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه،ایران ۲. مرکز تحقیقات

محمد واحدیان

دانشیار گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت،

فهیمه پورحاجی

دانشجوی دکترای تخصصی آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد،ایران

حبیب الله اسماعیلی

استاد گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

فاطمه پورحاجی

استادیار آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه،ایران