(طراحی فضاهای عموم ی شیر خوارگاه با رویکرد ارتقای حس تعلق و زندگی نمونه موردی شیرخوارگاه نرجس اصفهان)

تعلق به زندگی نقطه تلاقی عناصر کالبدی ،فعالیت ها و مفاهیم ذهنی نسبت به مکان است .این حس تعلق به زندگی موجب تبدیل فضا به مکانی با ویژگی های حسی و رفتاری خاص برای افراد می شود. کودکان در هرجامعه ای نماد پویش وتحرک وتداوم خانواده ها و نیز نماد علاقه مندی مردمان جوامع به پایداری نسل های پس از خویش هستند.حال آنکه در عصر حاضر، جامعه ما والبته بسیاری از جوامع دنیا با یک دشواری و معضل بزرگی به نام کودکان بی سرپرست روبرو هستند. مشکلات این کودکان نداشتن احساس امنیت و برطرف نشدن نیازهای آنها است ،که این تحقیق با بررسی مولفه های تعلق به زندگی و افزایش آنها سعی در از بین بردن این مشکلات و در نتیجه ارتقاء سطح کیفی زندگی این کودکان داشته است . روش پژوهش به صورت تحلیلی توصیفی بوده و روش گردآوری اطلاعات، میدانی و کتابخانه ای می باشد. این پژوهش ضمن تبیین اثرات محیط بر روی رفتار کودکان در جهت افزایش حس تعلق به زندگی در نظر دارد.