نقش محیط و تعامل های اجتماعی در ارتباطات بین دانش آموزی در مدارس

مدارس، محل گردهمایی ها و مکان فعالیت های اجتماعی دانش آموزان و بسان قلبی تپنده مرکز تمام نیروها، رویدادها و محل تجمع ارزش ها هستند. آن ها نقش اجتماعی بسیاری در زندگی جمعی دانش آموزان ایفا میکنند. در این بین مدرسه بهعنوان مکان وقوع ارتباطات باید گستره وسیعی از کیفیات را داشته باشد تا انسان در آن به تعامل دست یابد و در نهایت یادگیری ارتقا یابد. مقاله حاضر در پی آن است که با مرور مطالعات انجام یافته در ارتباط با اجتماع پذیری فضا و راهکارها و اصول بهکار گرفته شده در ایجاد تعاملات اجتماعی در مدرسه را تفسیر و تحلیل کند تا از این طریق یادگیری ارتقا یابد. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی می باشد و برای گردآوری اطلاعات از ابزارهای کتابخانه ای و پرسشنامه بهره گرفته شده است و از لحاظ هدف ،کاربردی است . جامعه آماری آن را متخصصین تشکیل میدهند و نمونه ها به شیوه تصادفی انتخاب شده اند. سپس با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتب ، مولفه های موثر بر تعامل اجتماعی ، با تکیه بر شاخص های پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل و اولویت بندی شده است . پرسشنامه های جمع آوری شده، در محیط نرم افزار اکسپرت چویس ۱، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است . نتایج نشان میدهد ضریب اهمیت معیارهای ذهنی از بقیه بالاتر بود و معیار کالبدی در پایین ترین رتبه قرار داشت . از سویی دیگر، در اولوی تبندی انجام شده میان تمامی زی رشاخصها مشاهده شد که زیرشاخص های مدت زمان اقامت در مکان از معیار رفتاری و زیرشاخص های دسترسیپذیری فضای عمومی از قبیل کلاس از شاخص معیار کالبدی دارای بیش ترین ضریب اهمیت نسبت به دیگر زیرشاخص ها شناخته شدند؛ زیرا بهبود این معیارها، باعث رضایت مندی بیش تر دانش آموزان و افزایش تعامل اجتماعی برای آن ها خواهد شد.