بررسی تاثیر عملکرد مدیریت شهری برسبک زندگی حاشیه شهر

حاشیه نشینی یک پدیده اجتماعی است و به عنوان یک معضل شهری مورد توجه جامعه شناسان و دیگر محققان مرتبط با شهرسازی و معماری قرار گرفته است. زندگی حاشیه ای در مشهد با معضلاتی چون بی خانمانی و بد مسکنی، مشکلات زیست محیطی و عدم دسترسی به امکانات و تجهیزات شهری همراه است. با توجه به پیچیدگی و تنوع مسائل مربوط به شهرها، مدیریت آن ها نیازمند مدیریت مترقی، کیفی، مشارکتی، کل نگر و همه جانبه دارد. حاشیه نشینی شهری یکی ازمسائل مرکب شهری، اجتماعی و فرهنگی است که در دوران های مختلف بخصوص در سال های اخیر دچار تغییرات اساسی و ساختاری در ابعاد کالبدی، اقتصادی، فرهنگی اجتماعی شده است. سوال اصلی پژوهش این است که آیا مدیریت شهری و تصمیمات آن ها می تواند تاثیری بر حاشیه شهرها و تغییر سبک زندگی مردم حاشیه شهر داشته باشد؟ هدف این پژوهش بررسی عملکرد و تاثیرات مدیریت شهری در عرصه های مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و کالبدی، تغییر در سطح فرهنگ این مناطق، حفظ و ارتقاء ارزش های کهن، خلق فضای شهری معاصر و تحکیم حس تعلق به مکان است و در نهایت هدف این پژوهش ساماندهی مناطق حاشیه شهر می باشد که می تواند ضمن ایجاد نظمی نوین در روند شکل گیری فعالیت ها، نوسازی، بهسازی و بازسازی مناطق را در راستای فرصت و پتانسیل پنهان فضا جهت تبدیل شدن به یک فضای شهری پایدار و دائمی در طول زمان جهت دهد. در این ارتباط اطلاعات این تحقیق به صورت کتابخانه ای و میدانی از منابع معتبر جمع آوری گردیده است و همچنین سعی شده با تحلیل و توصیف مفهوم حاشیه نشینی و شناخت علل و عوامل این پدیده، نقش مدیریت شهری و سیاست ها و قوانین آن در جهت جلوگیری از روند توسعه پدیده حاشیه نشینی مشخص گردد.