بررسی روش تربیتی تشویق در آموزه های قرآن کریم و روایات

تشویق یکی از مهم ترین روش های تربیت اخلاقی است که نقش موثری در ایجاد انگیزه در متربی، نسبت به کسب و پرورش فضایل اخلاقی دارد. آراسته شدن به فضایل اخلاقی مستلزم تن دادن به تکالیف است؛ این تلخی را باید به طریقی کاست تا قبول تکالیف آسان تر شود. یکی از روش هایی که به این کار می آید، ایجاد انگیزه است، با به کارگیری روش تشویق می توان انگیزه را در متربی ایجاد کرد و زمینه پذیرش تکالیف را برای او فراهم نمود. نگارندگان در این پژوهش پس از بررسی مفاهیم اصلی، با روش تحلیلی توصیفی، ابتدا به تحلیل مبنای روان شناختی تشویق پرداخته سپس شیوه های تشویق را بر اساس آیات قرآن کریم، سیره و روایات معصومان علیهم السلام بررسی نموده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که در تحلیل مبنای روش تربیتی تشویق، برخی آن را به «میل به محبت» باز میگردانند برخی دیگر «لذت جویی» را پایه این روش میدانند و برخی معتقدند مبنای این روش تربیتی حس حقیقت جویی انسان است، همچنین «توجه عاطفی»، «تشویق کلامی» و «تشویق عملی» سه شیوه تشویق است که از بررسی آیات قرآن کریم، سیره و روایات معصومان علیهم السلام به دست می آید.