تاثیر تدریس معلمان مدارس به شیوه همیاری بر بهبود بهزیستی روانشناختی و سازگاری فردی و اجتماعی دانش آموزان: مطالعه مروری

یکی از عواملی که نقش بسزایی در میزان موفقیت و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان دارد، روشهای تدریس معلمان است . امروزه شیوههای تدریس سنتی به دلیل انتقال معلومات از ذهن معلم به یادگیرندگان و نقش خنثی دانش آموزان در کلاس، ناکامی از حصول اهداف را در پی داشته است . یکی از روشهای نوین آموزشی که طرفداران زیادی هم دارد و نتایج مفیدی داشته ، روش یادگیری از طریق همیاری است . در این رویکرد آموزشی ، گروههایی متشکل از دو یا چند یادگیرنده برای حل مسائل ، تکمیل تکالیف یا یادگیری مفاهیم جدید با هم کار می کنند. بر همین خصوص پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تدریس معلمان مدارس به شیوه همیاری بر بهبود بهزیستی روانشناختی و سازگاری فردی و اجتماعی دانش آموزان بود. از آنجا که تاکنون مطالعات متنوعی در نقاط مختلف کشور انجام شده است ، بررسی دقیق موضوع و جمع بندی نهایی در این زمینه ضروری به نظر می رسد. روش پژوهش حاضر مروری از نوع کتابخانه ای است . مطالب گردآوری شده برگرفته از سایت های پژوهشی مختلف فارسی و لاتین همچون اس آی دی، ساینس دایرکت ، اسکوپوس، مگیران، گوگل اسکالر، پورتال علوم انسانی و پایان نامه های دانشگاهی می باشد. کلیدواژه های این پژوهش جهت جست وجو عبارت بودند از: تعریف یادگیری همیاری (مشارکتی )، فواید تدریس همیاری، تاثیر یادگیری همیاری بر ابعاد روانشناختی دانش آموزان، تعریف سازگاری فردی و اجتماعی ، تعریف بهزیستی روانشناختی ، تاثیر یادگیری مشارکتی بر سازگاری فردی و اجتماعی دانش آموزان. با توجه به نتایج مطالعات انجام شده می توان گفت که یادگیری همیاری فواید زیادی دارد. از طریق همیاری به جای به خاطر سپردن حقایق و ارقام، افراد را فعالانه درگیر پردازش و ترکیب اطلاعات و مفاهیم می کند. یادگیرندگان با همکاری یکدیگر پروژهها را انجام می دهند و با دفاع از مواضع خود، گوشدادن به دیدگاههای دیگر و بیان نظرات خود، در مقایسه با فردی که تک نفره کار می کند درک کامل تری به دست می آورند. بر همین اساس کنکاش مطالعات نشان می دهد تدریس به شیوه همیاری باعث بهبود سلامت روانشناختی و همچنین سازگاری فردی و اجتماعی دانش آموزان می شود.