چینه نگاری سکانسی سازندهای دالان بالایی و کنگان در میدان گازی پارسجنوبی و ارتباط آن با توزیع رخساره های مستعد مخزن

توالیهای کربناته و تبخیری دالان (پرمین بالایی) و کنگان (تریاس زیرین) از گروه دهرم که معادل سازند خوفدر کشورهای حاشیه خلیج فارس میباشند، از گسترش زیادی در صفحه عربی برخوردارند و در یک رمپ کربناته کم عمق و کم شیب نهشته شده اند. این سازندها در میدان مشترک پارس جنوبی و میدان شمالی North Filed قطر بزرگترین مخزن گازی جهان را تشکیل داده اند. با استفاده از اطلاعات مغزه و لاگ های مربوط به سه چاه در این میدان و بررسی های پتروگرافی دقیق، چهار سکانس اصلی در این توالیها تشخیص داده شد. این توالی ها بخشی از یک سکانس پیشرونده- پسرونده رده دوم Sharland, et al۲۰۰۱ بوده و به چهار سکانس رده سوم Inssalaco, et al., ۲۰۰۶, Alsharhan, ۲۰۰۶ تقسیم شده اند. با ملاحظات بیشتر در سکانس های رده پایین تر که شامل ۷ سکانس رده چهارم کامل و دو سکانس نیمه کامل است، میتوان تاحدودی به نقش این سکانس ها در توضیع و گسترش رخسارههای مستعد مخزن و دیاژنز اولیه متاثر از محیطرسوبی در کنار عوامل دیاژنزی ثانویه پی برد. یکی از عوامل اصلی ایجاد پتانسیل مخزنی در این توالیها یعنیگسترش کمربند رخسارهای سدی (شولهای اولیتی و بایوکلاستی) که حاکی از تشکیل در انرژی بالا است. اینرخساره از لحاظ فابریک سنگی دانه غالب بوده و مولفه پتروفیزیکی اصلی کیفیت مخزنی یعنی تخلخل بین دانه-ای مرتبط و تراوایی به همراه دولومیتی شدن در آنها توسعه یافته است. این کمربند رخساره ای بیشتر در بخش میانی تشکیل گستره های سیستم پیشرونده Middle TST به هنگام افزایش سریع سطح آب دریا و اوایل تشکیل گستره های سیستم تراز بالا Early HST تشکیل شده است. بر خلاف آن کمربندهای رخساره ای سابخایی، لاگونی و پهنه های بین جزر و مدی با فابریک سنگی گل غالب در بخش های میانی و پایانی HST و اوایل TST که از لحاظ انرژی آرام تر هستند، از گسترش بیشتری به نسبت رخساره های سدی برخوردار بوده اند.