ارزیابی سدها ازنظر خطرات ایجادشده با استفاده از روش ANP

به دلیل وجود مشکلات ناشی از کمبود آب و شرایط اقلیمی خاص، همواره آب به عنوان ماده ای بسیار ارزشمند و استراتژیک ، بسیار موردنظر بوده است . به طوری که این موضوع سبب گردیده است تا بندسازی ، سدسازی و احداث دیگر تاسیسات ذخیره سازی و انتقال آب در آثار به جامانده در فرهنگ و تمدن ایرانی نمود خاصی داشته باشد. پروژه های سدسازی با توجه به اعتبارات و زمان بالایی که صرف ساخت آنها می شود، ریسک بیشتری نسبت به پروژه های دیگر دارند زیرا این پروژه ها دارای هزینه های زیاد و شرایط مکانی پیچیدهای هستند؛ بنابراین شناسایی و مدیریت ریسک های این پروژه ها ضروری است . لذا لازم است قبل از رویارویی با ریسک های حاصل از این پروژه ها به فکر اقداماتی برای آماده بودن در مقابل این ریسک ها بود. استفاده از روشهای تصمیم گیری چند شاخصه ای ، ابزاری مناسب برای ارزیابی ریسک -های اجتماعی ، اقتصادی ، زیست محیطی و فنی مدیریتی سدها است . در این مقاله از روش۱ANP جهت شناسایی روابط بین معیارها و زیرمعیارهای ریسک و اولویت بندی آنها استفادهشده است . در این راستا، چهار معیار و ۴۲ زیرمعیار برای ارزیابی ریسک های مختلف در سه سد ماملو، طالقان و لار تعیین و روابط شبکه ای بین آنها مشخص شد. نتایج نشان می دهد که زیرمعیار اشتغال، مربوط به معیار اقتصادی با وزن ۰۷۲۰/۰ دارای بیشترین ریسک و زیرمعیار تملک اراضی ، مربوط به معیار فنی مدیریتی با وزن ۰۰۲۹/۰ دارای کمترین ریسک نسبت به کل زیرمعیارها می باشد.