آنالیز حساسیت ضریب پراکندگی ظاهری در مدل انتقال آلاینده در رودخانه های دارای نواحی نگهداشت

ضریب پراکندگی طولی از مهم ترین پارامترها در شناخت فرایندهای موجود در رودخانه است که به دلیل وابستگی به متغیرهای هیدرولیکی و ژئومورفولوژی رودخانه نسبت به زمان و مکان در رودخانه بسیار متغیر هستند و تعیین مقدار آن با عدم قطعیت بالایی همراه است. ناهمگونی و عدم یکنواختی در مورفولوژی رودخانه با نام نواحی نگهداشت شناخته می شوند. در مدل جابه جایی پراکندگی اصلاح شده ضریب پراکندگی به صورتی تعریف می شود که بتواند اثر نواحی نگهداشت بر پروفیل غلظت را منعکس کند. هدف این تحقیق، تعیین حساسیت مدل جابه جایی پراکندگی اصلاح شده به ضریب پراکندگی ظاهری است که نتایج نشان می دهند با افزایش فاصله از محل تزریق آلاینده به سمت پایین دست رودخانه، حساسیت مدل به مقدار ضریب پراکندگی کمتر می شود.