اثربخشی برنامه مداخله ای شایستگی اجتماعی بر مهارت های اجتماعی و پرخاشگری دانش آموزان مبتلا به اختلال ADHD دوره دوم ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه مداخله ای شایستگی اجتماعی بر پرخاشگری و مهارت های اجتماعی دانش-آموزان مبتلا به اختلال ADHD دوره دوم ابتدایی بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام دانش آموزان دخترانه مدارس دوره دوم ابتدایی در سال تحصیلی ۹۸-۹۹ شهر کامیاران بودند. نمونهنیز شامل ۳۰ نفر از جامعه آماری بود که به صورت تصادفی، ۱۵ نفر از آنها در گروه آزمایشی و ۱۵ نفر نیز در گروه کنترل گماردهشدند. روش نمونهگیری نیز به صورت در دسترس بود. در این پژوهش از پرسشنامه پرخاشگری (باس و پری، ۱۹۹۲) و پرسشنامهمهارت های اجتماعی ایندربیتزن و فوستر (۱۹۹۲) استفاده شد. طرح این تحقیق، شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون باگروه کنترل بود که ابتدا برای هر دو گروه، پیش آزمون اجرا شد، سپس مداخله آزمایشی (آموزش شایستگی اجتماعی)، برای گروهآزمایش در طی ۱۶ جلسه ۴۵ دقیقهای به اجرا شد و پس از اتمام برنامه آموزشی، پسآزمون برای هر دو گروه اجرا شد و سپسدادههای حاصل با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکووا) تجزیه و تحلیل شدند و طبق نتایج به دستآمده، آموزش شایستگی اجتماعی، باعث افزایش سطح مهارتهای اجتماعی و کاهش میزان پرخاشگری دانش آموزان دارای اختلالADHD در گروه آزمایش شده است که این نتیجه در سطح (p<۰/۰۰۱) معنی دار بود.