روش شناسی مطالعات تطبیقی در تفسیر المیزا ن

اهمیت روش شناسی، در فهم معیارها و شیوه های صحیح کشف معرفت از منابع مربوط در هر علمی است. تفسیر گران بهایالمیزان ازجمله تفاسیری است که از جنبه های مختلف می توان بدان پرداخت. یکی از ابعادی که می توان آن را مورد توجهقرار داد مطالعات تطبیقی المیزان می باشد. علامه طباطبایی هر چند که به طور شفاف به تطبیق و مقایسه در تفسیر خوداشاره نکرده است، اما مطالعات تطبیقی و مقایسه ای فراوانی در این تفسیر قابل ملاحظه می باشد. علامه در تفسیر خود،نظریات و آراء مفسران و لغت شناسان مختلفی را ذیل آیات ارائه داده است و هر کجا بحث تطبیق و مقایسه مطرح است،پس از ذکر تفسیر مفسران به تحلیل و یا نقد آنها پرداخته است. هدف از نگارش این مقاله آن است تا نشان دهیم علامه باچه نوع قواعد و چه روشی وارد مطالعات تطبیقی شده است. ازجمله قواعد به کاررفته در مطالعات تطبیقی المیزان عبارتنداز: قاعده سیاق (قرینه پیوسته لفظی)، انواع دلالت ها در آیه، شأن نزول ها به عنوان قرائن پیوسته غیرلفظی، تفسیر آیه با آیاتدیگر و روایات (قرائن ناپیوسته)، مبنا بودن علم و علمی ازجمله آراء صحابه و تابعین و احتراز از ذکر بطون آیات.