سعید رحمانی - کارشناس ارشد، مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران
مصطفی محبی - دکتری، مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شریف، تهران
مجتبی موسی پور توسروندانی - کارشناس ارشد، مهندسی دریا، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران
حمیدرضا محمدی - کارشناس، مهندسی مکانیک، دانشگاه علوم و فنون دریایی امام خامنه ای، گیلان

در تست تجربی یک شناور که از سوخت مخلوط با اکتان افزا استفاده شد لایه ای از رسوب با ضخامتی در حدود ۰.۵ میلی متر در سطوح پیستون ها و الکترود شمع های موتور مشاهده شد، بنابراین در ادامه اثر اکتان افزای پایه فلزی در مقدار رسوب گذاری در موتور بنزینی دریایی استفاده شده مورد بررسی قرار گرفت.پس از تست آزمایشگاهی اکتان افزا و رسوب تولیدی، مشخص شد فلز منگنز جز اصلی تشکیل دهنده این دو ماده و رسوب ناشی از اکتان افزاست، در ادامه با بررسی درصد های مختلف ترکیب اکتان افزا و سوخت، پایداری اجزای اکتان افزا در سوخت مورد آزمایش قرار گرفت، در این بررسی مشخص شد اکتان افزای پایه فلزی نباید در ترکیبی بیش تر از نسبت ۳ در ۱۰۰۰ در سوخت ترکیب شود، همچنین در هر بار عملیاتی شدن شناور، در صورتی که برای مدت طولانی (حدود یک ماه) شناور بکارگیری نشود بخش فلزی اکتان افزای مخلوط در سوخت (باقی مانده از عملیات قبل) در باک شناور ته نشین می شود، بنابراین پیشنهاد می شود تا حد ممکن از اکتان افزاهای پایه غیرفلزی استفاده شود.در استفاده مجدد از شناور با اکتان افزای پایه فلزی نیاز است سوخت موجود تخلیه و از سوخت جدید استفاده شود، درحالی است که اکتان افزا با پایه غیر فلزی پس از مدتی در باک شناور تبخیر می شود، بنابراین در هربار استفاده می توان به نسبت سوخت موجود در شناور اکتان افزا اضافه کرد، پس سوخت باقی مانده در باک قابل استفاده خواهد بود

کارشناس، مهندسی مکانیک، دانشگاه علوم و فنون دریایی امام خامنه ای، گیلان